Stampersgat, 18 augustus 2020
 
De Zuid-Afrikaanse minister van Milieu, Bosbouw en Visserij, Barbara Creecy, negeerde een parlementaire resolutie om wetgeving in te voeren met het oog op het sluiten van de industrie verbonden aan de in gevangenschap levende leeuwen en heeft in plaats daarvan een panel op hoog niveau aangesteld met een mandaat om de resolutie te omzeilen en een vooraf bepaalde uitkomst na te streven.
 
Tijdens een parlementair colloquium werd in augustus 2018 met een "overweldigende consensus" een resolutie aangenomen om wetgeving ten uitvoer te leggen om het fokken van leeuwen in gevangenschap te beëindigen. Dit werd vervolgens goedgekeurd door de Nationale Vergadering en zij wilden met spoed een beleids- en wetgevingsherziening van het fokken van leeuwen in gevangenschap voor de jacht en de handel in leeuwenbotten in gang te zetten om een ​​einde te maken aan deze praktijken.
 
Met de hoop op een beter passend antwoord te krijgen, heeft de minister nu een panel op hoog niveau aangesteld dat belast is met het evalueren van het beheer, de fokkerij, de jacht, de handel en het in gevangenschap gehouden van olifanten, neushoorns, luipaarden en leeuwen.
 
Verrassend genoeg is er maar één olifant en twee leeuwenexperts op het paneel, en geen enkele neushoorn- of luipaardexpert. Ook is er geen enkele deskundige op het gebied van illegale handel in wilde dieren bij het panel aangesloten. Dit ondanks een recent rapport dat aantoont dat duizenden, veelal in gevangenschap gefokte dieren, illegaal worden verhandeld. Tevens zijn er ook geen vertegenwoordigers van controlegroepen en geen epidemiologen of deskundigen op het gebied van zoönosen aan het panel toegevoegd.
 
Daarentegen zit het panel vol met hooggeplaatste leden van The South African Predator Association (SAPA), The Professional Hunters Association of South Africa (PHASA), Custodians of Professional Hunting and Conservation of South Africa (CPHCSA) en de South African Hunters & Game Conservation Association.

Terwijl de oppositie tegen het fokken van leeuwen in gevangenschap groeit, met tien internationale campagnes, spraakmakende exposés, 18 petities ondertekend door 1,8 miljoen mensen en 42 luchtvaartmaatschappijen die weigeren leeuwentrofeeën te vervoeren, lijkt de minister Zuid-Afrika in de tegenovergestelde richting te bewegen.
 
Sinds het ministerie van Landbouw eenzijdig de Animal Improvement Act heeft gewijzigd om 33 wilde dieren opnieuw in te delen als vee en 98 wilde dieren aan de Meat Safety Act heeft toegevoegd, is het duidelijk dat de veeteeltsector wilde dieren probeert vast te houden vanuit het oogpunt van DEFF en NEMBA (National Environmental Biodiversity Management Act). Dit zou het fokken van wilde dieren voor vleesconsumptie en het fokken van schaarse, hoogwaardiger soorten voor de jacht mogelijk maken, zonder dat het enige waarde heeft voor het behoud van wild en natuur.
 
Waarom zou de minister een bevooroordeeld en financieel gevestigd panel benoemen, dat lijnrecht in strijd is met een rapport in opdracht van de eigen wetenschappelijke autoriteit van DEFF, om te beslissen over kwesties van biodiversiteit en instandhouding?
 
Uit het eerdergenoemde rapport bleek dat intensief beheer en fokken risico’s met zich meebrengt voor wilde populaties, waaronder genetische, gezondheids-, sociale, welzijns- en bredere ecologische risico's. Het rapport concludeerde dat: “Intensief beheer en selectief fokken van wild een aantal risico's met zich meebrengt voor de biodiversiteit op landschaps-, ecosysteem- en soortniveau, evenals voor andere sectoren van de biodiversiteitseconomie van Zuid-Afrika, en de huidige en toekomstige bijdrage in gevaar kunnen brengen, van de natuurindustrie tot behoud van de biodiversiteit ”.
 
Al de verschillende industrieën verschillen fundamenteel van elkaar. De toeristenindustrie wil dat bezoekers de cultuur en natuur van Zuid-Afrika ervaren. De jachtindustrie is het daarmee eens, maar wil jagers de mogelijkheid bieden om hun bloedlust uit te leven. De fokkers zullen dieren produceren met specifieke kenmerken voor jagers. De landbouwindustrie zal wilde dieren voor menselijke consumptie willen domesticeren, en fokken zonder zich zorgen te maken over hun welzijn.
 
Met geen enkele vermelding van gemeenschapsbehoeften is het zelfs nog duidelijker voor wie dit panel bedoeld is. Het High-Level Panel creëert geen all-inclusive wildlife-economie, maar geeft de vrije hand aan degenen met een gevestigd financieel belang om nog meer te nemen.
 
Lees hier het volledige artikel.