Stampersgat, 7 mei 2023

Al jaren zijn wij zijdelings betrokken bij de leeuwen Mufasa en Soraya. Mufasa is een witte leeuw die in 2015 als welp in beslag werd genomen door de autoriteiten van Zuid-Afrika, omdat hij zonder geldige vergunning als huisdier werd gehouden. Hij werd tijdelijk ondergebracht bij de Wildforlife Rehabilitation Centre in de North-West (NW) Province, gerund door Tjitske. Haar werd verteld dat het de bedoeling was dat Mufasa naar een geregistreerd opvangcentrum zou gaan nadat de rechterlijke procedures tegen zijn ‘eigenaren’ waren afgerond. In de tijd dat Mufasa in het Wildforlife Rehabilitation Centre leefde, werd hij bij leeuwin Soraya geplaatst. Ook zij was afkomstig van de fokindustrie van leeuwen waar Zuid-Afrika zo berucht om is. Soraya was een hoopje ellende en is er door Mufasa helemaal bovenop gekomen.

Toen in 2017 de rechtszaak tegen de eigenaren van Mufasa was afgerond, werd Tjitske medegedeeld dat Soraya naar een opvangcentrum kon. Maar dat Mufasa moest worden overgeleverd aan de autoriteiten van de NW Provincie. Zij wilden hem ter verkoop aanbieden tijdens een veiling. Dit zou zeer waarschijnlijk betekenen dat Mufasa verkocht zou worden aan een jager in canned hunting. Tjitske weigerde daarop Mufasa over te dragen en spande in 2017 een rechtszaak aan om te voorkomen dat de twee leeuwen gescheiden zouden worden. Alsook om te voorkomen dat Mufasa moest worden overgedragen aan de Provinciale autoriteiten. In plaats daarvan stelt zij voor dat beide leeuwen naar een erkend opvangcentrum gaan. Mufasa en Soraya horen bij elkaar en moeten, zo is onze overtuiging, bij elkaar blijven. Tot op de dag van vandaag lopen de gerechtelijke procedures over deze twee leeuwen echter nog steeds.

Autoriteiten weigeren mee te werken

Het verhaal is lang en laten we hier achterwege, via deze link kunt u de hele timeline lezen. Het komt erop neer dat de autoriteiten van de NW Province weigeren mee te werken. En dat terwijl er een geregistreerd opvangcentrum is, door de NSPCA erkend (dit is zeg maar de dierenbescherming van Zuid-Afrika), die beide leeuwen permanent wil opnemen. Omdat dit opvangcentrum in een andere Provincie is, zijn hiervoor vergunningen nodig. En die weigeren de autoriteiten van de NW Province af te geven. In plaats daarvan stellen zij voor dat beide leeuwen naar een opvangcentrum in hun Provincie worden gebracht. Echter, in de North West zijn er geen enkele door de NSPCA goedgekeurde opvangcentra. Er zijn wel ‘opvangcentra’ die gelinkt zijn aan canned hunting en het fokken van leeuwen. Nog sterker; de autoriteiten van de NW Province kunnen gelinkt worden aan veilingen waarbij canned hunts op leeuwen worden aangeboden; de Provincie krijgt een gedeelte van de opbrengsten. Het is dus heel wel mogelijk dat Mufasa, bij overdracht aan de autoriteiten in de NW Province, alsnog eindigt in een catalogus voor canned hunting. Daarnaast zouden beide leeuwen dus gescheiden worden, iets wat Soraya zeer waarschijnlijk niet zal overleven.

Genoeg is genoeg

Wij zijn oprecht verbaasd maar vooral ook ontzet over de werkwijze van de autoriteiten van de NW Province. Hoe is het mogelijk dat een erkend opvangcentrum deze twee leeuwen permanent wil opnemen, maar dat de autoriteiten kiezen voor een afwijzen hiervan. En in plaats daarvan opvangcentra voorstellen die niet erkend zijn en wellicht zelfs banden hebben met de hele verderfelijke fokindustrie van leeuwen in Zuid-Afrika. We vinden het verdacht dat men ervoor kiest om jarenlange rechterlijke procedures te voeren. Dit gaat ten koste van de dieren en is in onze ogen onacceptabel.

Wij hebben geen enkele fiducie in de autoriteiten van deze Provincie. Vandaar dat wij een andere manier moeten vinden om te proberen iets voor deze twee leeuwen te doen. SPOTS heeft daarom een brief verstuurd naar het landelijke Ministerie (DFEE) dat verantwoordelijk is voor de hele fokindustrie van leeuwen in Zuid-Afrika. De brief is mede ondertekend door Campaign Against Canned Hunting (CACH) en Chezlui4Lions. Wij roepen de Minister op om in te grijpen. Zeker ook omdat juist dit Ministerie in 2021 heeft aangekondigd een einde te willen maken aan deze vreselijke industrie, mede omdat dit een vlek vormt voor de reputatie van Zuid-Afrika. Wij denken dat de werkwijze van de NW Province niet bijdraagt aan een betere reputatie. 

U kunt helpen

• Help Mufasa en Soraya door ook een mail te sturen naar het verantwoordelijke Ministerie in Zuid-Afrika, DFFE. U kunt via deze link een tekst vinden die hiervoor te gebruiken is, alsook de emailadressen. Uiteraard kunt u ook zelf een tekst bedenken waarbij we wel dringend verzoeken het netjes te houden. Het is van belang dat het Ministerie niet alleen onze stem hoort maar ook die van individuele burgers. Neem aub de moeite, voor Mufasa en Soraya. 
• Wij zullen op onze social media vanaf nu met regelmaat stilstaan bij het verhaal van Mufasa en Soraya en daarbij de autoriteiten van Zuid-Afrika taggen. Indien u op social media actief bent, deel dan svp onze posts. 
• Wij zijn op dit moment bezig te proberen tot een afspraak te komen met de Ambassadeur van Zuid-Afrika. Hierbij willen we vragen of zij onze bezorgdheid over deze zaak, willen overbrengen naar hun Regering. We willen in deze afspraak ook de petitie overhandigen waarin mensen oproepen om Mufasa en Soraya te laten gaan naar een erkend opvangcentrum. Deze petitie is al door duizenden mensen ondertekend maar als u dat nog niet gedaan hebt, onderteken deze dan svp. Hoe meer mensen eronder staan, hoe meer impact! De link naar de petitie vindt u hier.

Namens Mufasa en Soraya, dank jullie wel!

Foto: Mufasa en Soraya zijn al jarenlang spil van een juridisch gevecht tussen de autoriteiten van de North-West Province in Zuid-Afrika en het centrum waar ze nu zitten. Hun verhaal is ook te volgen op Facebook.