Stampersgat, 9 september 2018

In gevangenschap gefokte leeuwen die bestemd zijn voor de canned hunting industrie of geslacht worden voor hun botten, worden niet beschermd door de dierenwelzijnswetgeving in Zuid-Afrika. De departementen die verantwoordelijk zijn voor hun welzijn en het reguleren van de industrie verwijzen naar elkaar voor de verantwoordelijkheid.

Volgens Karen Trendler, werkzaam bij de eenheid Wildlife Trade and Trafficking van de National Council of Societies for the Prevention of Cruelty to Animals (NSPCA) daalt het welzijn van de in gevangenschap gefokte leeuwen in Zuid-Afrika.

" Het Department of Agriculture, Forestry and Fisheries (DAFF) is belast met het toezicht op en het beheer van de dierenbeschermingswet, waaronder het welzijn van dieren valt. Het Department of Environmental Affairs (DEA) maakt het beleid ten aanzien van de handel in wilde dieren, zoals de handel in leeuwenbotten. Maar het mandaatconflict voor het welzijn van gefokte en in gevangenschap levende dieren, zoals de grote hoeveelheid leeuwen in Zuid-Afrika waarop dit van toepassing is, blijft onopgelost. De verantwoordelijkheid wordt continue doorgegeven. Er is gewoon geen adequate regelgeving of controle " zegt Trendler hierover.

De afdelingen zijn op de hoogte van de overlapping en het mandaatconflict, maar dit wordt niet aangepakt. Terwijl de DEA het exportquotum van leeuwenskeletten onlangs van 800 skeletten heeft verhoogd naar 1500 skeletten, zegt het DAFF dat er momenteel geen slachthuizen staan geregistreerd voor het slachten van leeuwen.  Hoe, waar en wanneer deze in gevangenschap gefokte leeuwen worden gedood voor hun botten is een puinhoop waar beide departementen geen verantwoordelijkheid voor wil nemen.

"De DEA en DAFF zijn zich volledig bewust van het onopgeloste conflict over het welzijnsmandaat - wat alleen maar bijdraagt ​​aan onze zorgen, dat ondanks herhaalde verzoeken om het mandaatprobleem aan te pakken en op te lossen, vergunningen voor fokken en het leeuwenquotum worden uitgegeven in de afwezigheid van adequate voorschriften inzake fokken, houden en slachten. " zegt Trendler.

De NSPCA krijgt ook geen medewerking van de relevante afdelingen of mensen in de industrie om hun taken uit te voeren. "We moeten aanvragen indienen om informatie te krijgen over waar de faciliteiten zich bevinden, om ze te inspecteren," zegt Trendler. "We zijn wettelijk verplicht om het welzijn van alle dieren in SA te garanderen, en toch beschouwt de industrie ons als de vijand."

Mark Jones van de Born Free Foundation heeft zijn zorgen uitgesproken over de ontoereikendheid van de huidige wet- en regelgeving op de tweedaagse openbare hoorzitting die op 21 en 22 augustus jongsleden plaatsvond. Doel van deze hoorzitting voor het parlement was om een ​​constructief debat mogelijk te maken over de toekomst van het fokken van en jagen op in gevangenschap levende leeuwen in Zuid-Afrika.

Jones wees de aanwezigen ook op de lakse houding van DAFF en DEA bij het reguleren van de industrie. Hij wilde ook weten waarom de departementen zelfs geen voorstel hebben gedaan voor aangepaste wetgeving terwijl hun dit gevraagd is door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) op het World Conservation Congress in 2016.

Joel Mamabolo van DAFF zegt dat er, hoewel er geen specifieke voorschriften zijn, "het DAFF bezig is met het ontwikkelen van de richtlijnen voor het welzijn van in gevangenschap levende leeuwen in Zuid-Afrika." Als het wetsvoorstel eenmaal is opgesteld, moet het nog steeds de raadplegings- en wetgevingsprocedures ondergaan en pas wanneer dit is goedgekeurd kunnen de regels worden geïmplementeerd - een proces dat doorgaans minstens twee jaar in beslag neemt.

In de tussentijd heeft DEA zonder adequaat overleg de quota bijna verdubbeld op basis van een tussentijds rapport dat uitgebreid is bekritiseerd door natuurbeschermingsgroepen, met name over het gebrek aan wetenschappelijke gegevens ter ondersteuning van het besluit. Toen het vorige quotum voor 800 leeuwenskeletten vorig jaar werd aangekondigd, diende de NSPCA een motie in tegen DEA voor een juridische herziening van het quotum. De onderhandelingen en de juridische procedures zijn aan de gang en de NSPCA zegt dat het de nodige actie zal ondernemen in de toekomst.

Al jarenlang zijn er vanuit verschillende partijen smeekbeden om beleid te formuleren en de industrie beter te reguleren, helaas zonder resultaat. Er is zelfs geen nationale consensus over het aantal in gevangenschap gefokte leeuwen in het land. Experts schatten dat er op dit moment ongeveer 8.000 leeuwen in gevangenschap leven, maar gezien de onnatuurlijk hoge voortplantingssnelheid, met als doel meer welpen te produceren die worden ingezet om met toeristen te knuffelen, is het waarschijnlijker dat het aantal zo rond de 12.000 ligt. De South African Preditor Association (SAPA) vermoedt zelfs dat het aantal oploopt tot 14.000. 

Lees hier het volledige artikel.