Stampersgat, 3 juli 2019
 
De controversiële leeuwenbotten handel in Zuid-Afrika kwam in de kijker te staan ​​in het Hooggerechtshof van Gauteng, waarbij de NSPCA (National Council of Societies for the Prevention of Cruelty to Animals) de methode aanviel die de voormalige minister van Milieuzaken hanteerde bij het bepalen van het quotum van het aantal te exporteren leeuwenskeletten in 2017 en 2018.
 
De voormalige minister, Edna Molewa, stelde in 2017 het quotum op 800 leeuwenbotten
En in 2018 bedroeg het quotum 1 500. Deze waren afkomstig van in gevangenschap geboren leeuwen. De huidige minister van het departement, Barbara Creecy, moet nog steeds het quotum voor 2019 bepalen.
 
Hoewel de NSPCA  tegen de export van leeuwenbotten is, willen ze dat de regering een geïnformeerde beslissing neemt en hen en andere rolspelers raadpleegt voordat ze over de quota beslissen.
 
Advocaat Les Morison SC, betoogde dat de minister verder zou moeten nadenken over enkele van de omstandigheden waaronder deze in gevangenschap gefokte leeuwen worden gehouden, die volgens de NSPCA "niets minder dan gruwelijk" zijn.
 
De dierenrechtenorganisatie zei dat ze in het verleden probeerde de minister te ondervragen toen ze de quota in overweging nam, maar hun brief hierover werd genegeerd. Morison voerde aan dat de quota voor 2017 en 2018 onwettig waren - niet vanwege het totaal van de uitvoer dat de minister had besloten, maar omdat zij relevante factoren negeerde bij het vaststellen van de hoogte van de quota. Hoewel de quota voor 2017 en 2018 al waren toegewezen en de karkassen van de leeuwen al waren geëxporteerd, is het nog steeds belangrijk om het onwettig te verklaren, zei Morison. Hij zei tegen rechter Jody Kollapen dat een veroordeling de nieuwe minister zal leiden in haar verplichtingen om hierover in de toekomst uitspraken te doen.

Rechter Kollapen zei aan het begin van de hoorzitting dat deze zaak niet ging over de wenselijkheid van het fokken van leeuwen in gevangenschap, waarvan hij opmerkte dat het "de olifant in de kamer" was en een onderwerp voor een andere dag. Het ging erom of de minister alle feiten had overwogen toen ze tot haar besluit kwam met betrekking tot de quota.
 
Er werd gezegd dat de nu voormalige minister ontkende dat zij het mandaat had om zich bezig te houden met het welzijn van de gevangen leeuwen bij het beslissen over de quota. Om die reden zou de input van de NSPCA genegeerd zijn.
 
Maar Morison zei dat er geen exportquota mogen worden vastgesteld totdat de juiste criteria voor het welzijn van leeuwen in gevangenschap gefokt zijn. "De vraag die nu beantwoord moet worden is of de factor met betrekking tot het welzijn van de dieren mee had moeten worden genomen bij de bepaling van de quota van 2017 en 2019” zei hij. Morison zei dat het de taak van de rechtbank was om te bepalen of dit een relevante factor is.
 
De South African Predator Association, die toestemming had gekregen om deel te nemen aan de procedure, zei dat een verbod op handel dodelijk zou zijn voor hun industrie en inkomen. Ze zeggen dat het idee dat de internationale handel in leeuwenbotten een negatief effect kan hebben op het overleven van leeuwen als een soort in het wild een mythe is en gevoed door emotie die niet wordt ondersteund door de echte feiten.
 
Maar deze organisatie was het erover eens dat er een oplossing moest worden gevonden die in het belang van iedereen was. Advocaat Francois Botes SC, zei dat de aanvraag betrekking heeft op de manier waarop de fokactiviteiten van leeuwen worden beheerd.
 
Botes stelde voor dat de rechtbank een bevel uitvaardigt dat de overheid wordt aangespoord om een ​​openbaar participatieproces in te voeren voorafgaand aan het bepalen van de quota. Hij zei dat alle belanghebbenden en het publiek moeten worden uitgenodigd om hun input te geven over deze kwesties, inclusief de normen met betrekking tot de slacht- en fokomstandigheden van de in gevangenschap levende leeuwen.
 
Lees hier het volledige artikel.