Stampersgat, 28 juni 2018

In een gezamenlijk rapport dat onlangs is gepubliceerd, hebben het Centre for Environmental Rights (CER) en de Endangered Wildlife Trust (EWT) hun bevindingen uiteengezet van een evaluatie van de regulering van het welzijn van wilde dieren in Zuid-Afrika.
 
Uit het rapport blijkt dat er zowel in de wetgeving als in de uitvoering van die wetten grote gaten zitten, waardoor het welzijn van wilde dieren achter blijft. Zuid-Afrika heeft de afgelopen jaren een wildgroei aan faciliteiten gezien waarbij wilde dieren ten behoeven van commerciële doeleinden worden gehouden. De wetgeving die het welzijn van deze wilde dieren reguleert is hierin niet mee verandert met als gevolg dat het met het welzijn van deze dieren zeer slecht gesteld is.  
 
Tot op heden heeft het reguleringssysteem in Zuid-Afrika onderscheid gemaakt tussen dierenwelzijn aan de ene kant en behoud van biodiversiteit aan de andere kant - en reguleert dat afzonderlijk in verschillende wetten. Dit betekent dat de huidige wetten die van toepassing zijn op wilde dieren die onder de fysieke controle van mensen staan of tijdelijk of permanent worden vastgehouden, bijvoorbeeld knuffelfarms, vaak ongeschikt zijn om het welzijnsprobleem van die wilde dieren aan te pakken. Welzijnswetten houden aan de andere kant niet noodzakelijkerwijs rekening met instandhoudingsdoelen. Om het nog erger te maken hebben beide sectoren te maken met zeer beperkte middelen voor naleving en handhaving. Dit betekent dat de huidige wetten weinig bescherming bieden voor wilde dieren.

Berichten in de media over welzijnsbescherming voor wilde dieren in Zuid-Afrika tonen de noodzaak aan van dringende hervormingen in wetten en praktijken. Zo was er in 2014  een incident waarbij een giraffe stierf terwijl het in een open truck op de snelweg werd vervoerd. De bestuurder reed onder een brug door die niet hoog genoeg was om de giraf veilig onder door te laten gaan met als resultaat de dood van de giraffe als gevolg. Tot op heden zijn er nog geen vervolgingen voor dit incident geweest.

Recentere voorbeelden betreffen een boerderij in de Limpopo provincie waarbij tientallen verwaarloosde en verhongerde leeuwen in gevangenschap leven alsmede een boerderij in de Free State provincie waarbij meer dan 200 leeuwen binnenkort geslacht zullen worden om hun botten naar Azië te kunnen exporteren. Zowel het Departments of Environmental Affairs (DEA) en het Department of Agriculture, Forestry and Fisheries (DAFF) geven aan dat het welzijn van deze dieren niet hun verantwoordelijkheid is.
 
CER Wildlife advocaat Aadila Agjee zegt hierover het volgende: "De combinatie van verschillende overheidsinstanties die wilde dieren en hun welzijn reguleren, verouderde en soms ontoereikende wetten, inconsistente toepassing en handhaving van die wetten - en de sterke focus op de commerciële exploitatie van dieren in het wild - maken duidelijk dat het welzijn van wilde dieren is momenteel geen prioriteit in Zuid-Afrika. Een vast mandaat, voldoende budget voor personeel, training en middelen, actualisering van wetten en consistentie in de behandeling van wilde dieren om hun welzijn de prioriteit te geven, zijn van cruciaal belang. "
 
Het rapport geeft juridische en praktische aanbevelingen voor de verbetering en juiste regulering, naleving en handhaving van goede minimale welzijnsnormen voor wilde dieren die onder de controle van mensen leven. Deze aanbevelingen dienen als een katalysator om discussies op gang te brengen en bieden daarnaast hulp aan de overheid en wetgevende instanties voor de verbetering van deze wetten. Het rapport doet de aanbeveling om het wettelijk mandaat voor het welzijn van dierenwelzijn en de actualisering van wetgeving te verduidelijken. Daarnaast pleiten ze ook voor meer investeringen in toezicht op naleving en handhaving, en een gestandaardiseerd en transparant vergunningensysteem voor activiteiten waarbij wilde dieren betrokken zijn.

Lees hier het volledige artikel.